Wielerexpress 2005 - En dan dit nog
Wielerexpress
Wielerexpress 2005 - En dan dit nog

Wielerexpress als relatiegeschenk

Niet alleen Bornsport (Wim Jennen) neemt jaarlijks honderd boekjes af om ‘klanten te behagen’, maar ook Uwe Smit (60) heeft honderd boekjes gekocht om aan zijn relaties cadeau te geven, als hij op 1 maart 2005 afscheid neemt bij Real Verzekeringen als manager Vastgoed. Uwe is een echt wielermens en als organisator actief bij derny- en stayerswedstrijden (tel. 0223 – 645379). Daarnaast is hij ook inzetbaar als derny- en stayersgangmaker, hoewel sommige renners (meestal de verliezers) fluisteren dat hij de abri (‘windvangvermogen’) heeft van een kolibri. Uwe gaat na 1 maart aan de slag in het onroerend goed (in de brede zin van het woord), dus kan hij ‘iedereen van dienst zijn bij koop en verkoop van onroerend goed’ (zie advertentie elders).

Documentaire over Jo de Roo

Ricardo Alvarez – van origine een Portugees – is getrouwd met Nicole de Roo en daardoor de schoonzoon van Jo de Roo. Nicole, Ricardo en hun dochtertje wonen in Amsterdam. Ricardo is documentairemaker. Als hij met Nicole en dochtertje wel eens in Huize de Roo vertoefde en er was bijvoorbeeld de Ronde van Vlaanderen of Lombardije op de televisie, dan hoorde hij Jo – zoals alleen hij dat kan – soms binnensmonds mompelend brommen: ‘Die heb ik ook nog eens gewonnen’. Verder ging de uitleg van Jo niet. Toen Ricardo Wielerexpress 2001 – die grotendeels gaat over het wielerleven van Jo de Roo – onder ogen kreeg, begreep hij pas hoezeer Jo in de jaren zestig een Held en Vedette van het wielervolk was. Dit vormde de aanleiding voor Ricardo (020 – 4712812 / 0622444520 e-mail: cogollo.pic@worldonline.nl ) om een proces in gang te brengen en een traject uit zetten die geleid hebben tot een schitterende documentaire, waarin het wielerleven en het privéleven – waarin niet alles vlekkeloos verliep en waarop door Jo en diverse anderen wordt teruggeblikt – elkaar in ontroerende en soms naar de strot grijpende beelden en interviews afwisselen. De documentaire werd op 22 november 2004 tijdens het IDFA (Internationaal Documentaire Festival Amsterdam) in een select gezelschap vertoond. Daarna werd er bij een drankje en een heerlijk diner – medesponsor de eveneens aanwezige Piet (en Ada) de Wit – hoofdzakelijk in familiekring nog nagebabbeld. Een onvergetelijke happening met name voor Wielerexpress, omdat we – als medebetrokkene – na de voorstelling met bloemen geëerd werden en ook op de aftiteling staan. Op zich niet belangrijk, maar wel leuk. Voor onszelf spreekt het meest aan dat Jo de Roo in de film op zo’n fascinerende, onderkoelde manier zijn liefde voor de fiets kan ventileren. Het deed onze ogen in het duister van de filmzaal soms drijven in traanvocht. Nu maar afwachten welke omroep belangstelling heeft voor deze zeldzaam mooie documentaire.

Wielerexpress 2005 - En dan dit nog

Lees verder van blz. 92 tot en met blz. 96 in Wielerexpress 2005.